دلتنگی های یک غریبه درغربت

می خواهم قلم را برقصانم،واژه ها را به بازی بگیرم ،جمله ها را ببوسم،قافیه را ببازم.کوچه باغ کودکی،خیابان های شلوغ نوجوانی طی شده اند، میان ترافیک سنگین جوانیم سر چهار راه تردید خیره به چراغ راهنما نفس نفس می زنم.نیمی از راه را آمده ام چه خوب چه بد گذشت،فقط مشتی خاطرات به جا مانده،که هر از گاهی سر را به عقب می چرخانم و نگلاهی گذرا ولی عمیق به چند چونشان می اندازم،بعضی هاشان بی اختیار تبسم کوتاهی را روی لبانم سوار میکنند،بعضی هاشان بغض می شوند مثل گرگ گلویم را پاره می کنند.اما بعضی هاشان مثل یک خواب سفیدند،آرام پر از سکوت سنگینی که فضا را پر کرده.همیشه ا,میخواهم زنده بمانم,میخواهم چاق شوم,میخواهم مسیحی شوم,میخواهم به بپیوندم,میخواهمت,میخوام بمیرم,میخواهم ازت دور شوم,می خواهم پولدار شوم,میخواهم پناهنده شوم,میخواهم اسهال شوم ...ادامه مطلب